بسیاری از افراد هنگامی درجه حرارت بالا می رود، اندکی تحریک پذیر می شوند. در واقع معلوم شده است که هوای داغ و به خصوص هوای شرجی با افزایش پرخاشگری و خشونت و نیز تنگ خلقی و بی حوصلگی ارتباط دارد.
اشکال در به خواب رفتن، کم آبی بدن و محدودیت فعالیت های روزانه- مثلا اجبار به ماندن درون خانه به خاطر گرمای شدید- ممکن است در بدتر شدن خلق و خو در هوای گرم دخیل باشند. در چنین حالتی ناتوانی در کنترل کردن این موقعیت ممکن است برخی از افراد را بیشتر تحریک کند.
اگر گرمای تابستان باعث بدخلقی و خشم تان شده است بهتر است از گرفتن تصمیم های مهم زندگی پرهیز کنید، زیرا ممکن است بعدها دچار پشیمانی شوید.
چه در اداره باشید و چه در خیابان توجه داشته باشید که افرادی که با آنان سر و کار دارید نیز ممکن است از گرمای شدید کلافه شده باشند و اگرچه اندکی احساس افسردگی و بدخلقی در گرمای تابستان رایج است، درصد کوچکی (حدود یک تا دو درصد) افراد دچار گونه تابستانی "اختلال خلقی فصلی" (SAD) هستند.
این گروه افراد به جز احساس ناراحتی و افسردگی، در اوقات تابستان ممکن است به شدت دچار اضطراب و نگرانی شوند. گرما و آفتاب تابستان برای این افراد تقریبا غیرقابل تحمل است.
توصیه های کلی برای کنار آمدن با گرمای تابستان تامین آب بدن، و توجه به علائم بدنی تان است. اگر سالم هستید، و می خواهید ورزش کنید، سعی کنید ورزش تان را در ساعات بامدادی یا پس از غروب آقتاب انجام دهید، و نه در میانه روز.
اگر داروهای ادرارآور مانند داروهای ضدفشارخون مصرف می کنید، باید بیشتر از حد معمول مراقب تامین آب بدن تان باشید. به علاوه بر حفظ آرامش تان به جنبه های زندگی تان فکر کنید که می توانید کنترل شان کنید و به یاد داشته باشید که در نهایت هوا خنک خواهد شد!